Mój dom

Dom w którym mieszkam

Cele: zapoznanie dzieci z nazwą i wyglądem różnych domów: blok, wieżowiec, domy szeregowe, bliźniak, dom jednorodzinny, utrwalenie znajomości swojego adresu zamieszkania, kształtowanie umiejętności wypowiadania się na określony temat, zwrócenie uwagi na to, iż dom to nie tylko budynek, ale również nasz kraj Polska.

Pomoce: plansza nr 37 „Trefliki w przedszkolu – sześciolatek” (załącznik nr 1), patyczki, książka „Trefliki w przedszkolu – sześciolatek” cz. 4, str. 67

Zagadka

Rodzic czyta dziecku zagadkę:

Ma ściany, podłogi, okna i drzwi,

 a w nim mieszkasz ty.         /dom/

Rodzic zadaje dziecku pytanie:

– Co jeszcze ma dom oprócz ścian, podłogi, okien i drzwi?

Dziecko układa na dywanie dom z patyczków. Następnie wymienia poszczególne elementy: okna, dach, drzwi, podłoga, ściany, komin/. Dzieli nazwy poszczególnych elementów na sylaby.

Słuchanie wiersza „Mój dom” Doroty Kossakowskiej

(źródło: przewodnik metodyczny cz. 4, str. 166-167)

Rodzic czyta dziecku wiersz:

Każdy człowiek ma swój dom.

Może być mały lub duży

Takie miejsce, do którego,

chętnie wracamy z podróży.

W moim domu jest wesoło,

wszyscy sobie pomagamy.

Gdy jest problem to idziemy,

do taty, babci lub mamy.

I jak być dobrym człowiekiem

każdego dnia się uczymy.

A gdy będziemy dorośli,

wiele dobrego zrobimy.

Ja kocham mój dom rodzinny

i kocham ojczyznę moją.

W Polsce chce mieszkać,

pracować i oddać jej przyszłość swoją.

Rozmowa na temat wiersza. Rodzic zadaje dziecku pytania:

– Czy każdy z nas ma swój dom?

– Czy wszystkie domy są takie same?

– Jak jest w naszym domu i czego się tam uczymy?

– Co zrobimy jak będziemy dorośli?

– Gdzie chcemy mieszkać i pracować?

– Czy Polska jest naszym domem?

Zabawa „W jakim domu mieszkasz?”

Dziecko siedzi na dywanie. Rodzic recytuje rymowankę i zwraca się do  dziecka:

„Każdy z nas dom swój ma.

Masz go ty i mam go ja.

Bardzo proszę powiedz mi

w jakim domu mieszkasz ty?”

Dziecko odpowiada na pytanie: w jakim domu mieszka, opisując słowami jego wygląd.

„Mój dom” – rysowanie kredkami („Trefliki w przedszkolu – sześciolatek” cz. 4, str. 67)

Dziecko pisze ołówkiem po znakach rozpoczynając od kropek, a następnie kreśli je samodzielnie. Następnie rysuje kredką po przerywanych liniach, koloruje rysunek, a na dole strony rysuje swój dom. Na zakończenie podaje swój adres zamieszkania ( jeśli go nie pamięta Rodzic pomaga zapamiętać adres).

„Odwiedziny Robobota” – ćwiczenie z książki „Trefliki w przedszkolu – sześciolatek” cz. 4, str. 61

Cel: utrwalenie znajomości swojego adresu zamieszkania, zwrócenie uwagi na to, iż nie należy go podawać osobom nieznajomym; ćwiczenie spostrzegawczości, orientacji przestrzennej, określanie czynności.

Dziecko pomaga Robobotowi odszukać właściwą drogę do jego kolegi, który mieszka w bloku na najwyższym piętrze. Następnie udziela odpowiedzi na pytania. Na zakończenie łączy ze sobą odpowiednie klucze i kłódki oraz budowle i klocki, z których je wykonano.

Opowiadanie A. Widzowskiej „Dom”

Opowiadanie czytane przez nauczyciela (załącznik nr 2).

Przedszkolaki rysowały domy. Niektóre z domów były wysokie i prawie sięgały chmur, a inne niskie z ogródkiem i kwiatami. Dzieci najpierw rysowały duży kwadrat lub prostokąt, a w nim małe kwadraciki jako okienka. Czasem na górze powstał dach w kształcie trójkąta, a na nim komin. Z komina leciał dym.
– Ja narysuje zamek i wieżę – powiedział Maciuś.
– Jesteś królem zapytała Ada.
Tak – zachichotał Maciuś. Mieszkam na samej górze.
A ja jestem królewną i też mieszkam na górze – powiedziała Ada, która miała pokój na poddaszu domu.
Bliźniaki, Marcin i Ola, narysowały wysoki blok i mnóstwem okienek. W jednym z nich namalowały swoje uśmiechnięte buzie.
– My mieszkamy na parterze – odparł Marcin.
– A co to jest parter? – zdziwiła się Ada.
– Parter jest na dole.
Słysząc rozmowę przedszkolaków, pani narysowała wysoki blok i wyjaśniła dzieciom, jak się liczy okienka w domach.
– Spójrzcie, mieszkanie na samym dole to parter. Powyżej w kolejności są piętra: pierwsze, drugie, trzecie, czwarte…. aż do góry. Piwnica w bloku mieści się pod parterem.
– U nas w piwnicy są koty! – do rozmowy włączyła się Kasia.
– My nie mamy piwnicy, tylko spiżarnię – stwierdziła Ada. Tata przynosi stamtąd kompoty i dżemy.
– Ludzie, którzy mieszkają na parterze nie zawsze musza chodzić po schodach. Jeśli blok jest wysoki, koniecznie musi w nim być winda, która zawozi mieszkańców na wybrane piętro.
– Aha! najpierw jest parter, potem pierwsze piętro, drugie, trzecie, aż do góry…
– Właśnie tak!
– A piwnica?
– W piwnicy ludzie nie mieszkają – powiedział Tomek.
– Wieczorem Ada opowiedziała o wszystkim Olkowi i zapytała:
– Jak myślisz dlaczego ptaki nie mają gniazd na parterze?
– Niektóre mają, na przykład skowronek. Czasami inne zwierzęta mogą porwać jaja, albo pisklęta. Gniazda i dziuple powinny być wysoko na piętrze.
– Ptaki nie muszą mieć windy do dziupli, bo potrafią latać stwierdziła Ada.
– Też bym tak chciał.
– Mieszkać w dziupli?
– Nie. Latać!
– A na którym piętrze mieszkają lisy?
– Lisy maja norki pod ziemią, więc chyba mieszkają w piwnicy.
– Ciekawe czy mają też dżemik z jagód… zastanawiała się dziewczynka.
W nocy Ada miała piękny sen. Śnił jej się las pełen zwierząt. W leśnej piwnicy mieszkały lisy, misie i borsuki na parterze spały sarenki, jelenie i dziki, a na piętrach drzew ptaszki śpiewały senną kołysankę:
„Aaaa, ptaszki dwa
Rozćwierkane obydwa,
Nic nie będą robiły,
Tylko Adę bawiły….

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania

Rodzic zadaje pytania dziecku po wysłuchaniu nagrania czytanego przez nauczyciela.
– W jakim domu mieszkała Ada?
– W jakim domu mieszkasz ty. Opisz jak on wygląda.