„Kolory wiosny”

Cele ogólne:
• wzbogacanie wiadomości na temat zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla wiosny, • utrwalanie nazw wybranych roślin zielnych,
• zachęcanie do samodzielnych doświadczeń i wyciągania wniosków,
• rozwijanie umiejętności tworzenia kompozycji przestrzennych.

Słuchanie wiersza I. R. Salach pt. „Tęcza”

Pomoce dydaktyczne: pędzel, duży arkusz białego brystolu, farby w kolorach: czerwonym, niebieskim, żółtym, pomarańczowym, fioletowym, zielonym, granatowym. Rodzic zaprasza dziecko do stolika na którym umieszcza duży biały arkusz brystolu. Recytując wiersz, maluje jednocześnie farbami akwarelowymi barwne łuki, zaczynając od dołu.

Tęcza ma siedem kolorów,
kolorów siedem ma.
Wymienił je Karolek,
wymienię je i ja.
Kolor fioletowy pierwszy
przyszedł mi do głowy.
Granatowy kolor ciemny
dla oka jest przyjemny.
Za nim będzie błękit
jak błękitne niebo.
Potem zieleń traw.
Nie pytaj mnie, dlaczego.
Barwa żółta jak słoneczko
i pomarańczowa,
na końcu czerwona – i tęcza gotowa.

Wyjaśnienie zjawiska powstawania tęczy

Zdjęcia z widoczną tęczą (załącznik nr 1). Rodzic pyta:
– Co to jest tęcza?
– Jak powstaje tęcza?
– Jaki kształt ma tęcza?
Uzupełnia wypowiedź dziecka. Pokazuje zdjęcia, na których jest widoczna tęcza.

Tęcza to zjawisko optyczne i meteorologiczne. Powstaje na niebie wtedy, kiedy pada deszcz i świeci słońce. Dzieje się tak dlatego, że promienie słońca, kierując się w stronę ziemi, napotykają na swojej drodze krople wody. Przechodzą przez nie, w wyniku czego białe światło słoneczne zmienia się w wielobarwne widmo. Tworzy na niebie kolorowy most.

Poszukiwanie kolorów tęczy

Utrwalanie barw podstawowych i barw pochodnych. Trzy koła wycięte z bibuły, w kolorach podstawowych: żółtym, czerwonym i niebieskim . Rodzic wręcza dziecku trzy koła wycięte z bibuły, w kolorach podstawowych: żółtym, czerwonym i niebieskim. Dziecko nakłada je na siebie. Obserwuje pod światło powstałe kolory pochodne i je nazywa: fioletowy, zielony, pomarańczowy. Przypomina, jakie kolory należało ze sobą połączyć, aby je otrzymać.

Przeprowadzanie doświadczeń: Czarujemy tęczę

Pomoce dydaktyczne: paski krepiny w kolorach tęczy, płyta CD, biała kartka, klej, płaskie naczynie wypełnione niewielką ilością wody, małe lusterko i lusterko średniej wielkości, biała kartka, latarka, szklanka. Rodzic proponuje dziecku samodzielne wyczarowanie tęczy.
Dziecko zanurza lusterko w płaskim naczyniu wypełnionym niewielką ilością wody, tak aby było ono z jednej strony oparte o ściankę naczynia. Na zanurzoną powierzchnię lusterka kieruje światło latarki. Przed lusterkiem trzyma białą kartkę tak, aby padało na nią odbite światło. Obserwuje, jaki będzie efekt, wyciąga wnioski.
Dziecko bierze do rąk płytę CD i ustawia ją tak, aby odbijało się od niej światło słoneczne. Obserwuje, jaki będzie miało ono kolor. Wyciąga wnioski.
Dziecko przykleja na kartce kolorowe paski krepiny tak, aby powstała tęcza. Zwraca uwagę na kolejność kolorów.
Wkłada do szklanki małe lusterko, ustawiając je tak, aby z jednej strony było oparte o dno, a z drugiej strony – o ściankę (musi być pochylone). Wypełnia szklankę wodą do ¾ pojemności i ustawia ją tak, aby promienie słońca padały bezpośrednio na powierzchnię lusterka. (Jeśli nie ma słońca, można do tego celu użyć latarki). Obserwuje kolory odbijanego światła (najprawdopodobniej pokaże się ono na suficie). Wyciąga wnioski.

Rozmowa na temat biedronek

Zdjęcie biedronki. Rodzic pyta:
– Co wiesz o biedronkach?
– Ile kropek mają biedronki?
– Czy wszystkie biedronki są czerwone?

Biedronki są pożytecznymi owadami, gdyż zjadają mszyce. Zimę spędzają w ciepłych i zacisznych miejscach, np.: w szczelinach, w korze drzew, pod parapetami, w liściach. W Polsce występuje kilka gatunków biedronek. Najczęściej spotykane są biedronka siedmiokropka i biedronka dwukropka. Mają czerwony pancerzyk i czarne kropki. Nieco inaczej wyglądają biedronki dziesięciokropki. Mają pomarańczowo-czerwony pancerzyk i czarne kropki. Biedronki dwudziestokropki mają żółty lub kremowy pancerzyk i czarne kropki. Biedroneczki łąkowe mają czarny pancerzyk i czerwone lub żółte kropki. Biedronki, choć są maleńkie i delikatne, potrafią bronić się przed wrogami. Wydzielają żółtą, nieprzyjemnie pachnącą ciecz, którą odstraszają przeciwnika.

Praca plastyczna: Biedronka

Wykonaj biedronkę jak na zdjęciu (załącznik nr 2).